هنوز همين جايي!
روی صندلی که ترک شدنش را فرياد مي زد, روبروي من!
هنوز باتو حرف ميزنم, راه ميروي و کنارم مينشيني
دستهايت را ميگيرم!
هنوز نگاه کردن به زندگي تو لالايي شبهاي من است!
نگاهم را از ميان حلقه های بي مرز چشمهايت عبور ميدهم
ميخندم
ميگويم
نگاهم را از چشمهاي تو ميدزدم
بغض ميکنم
نميگويم
مي بويم
هنوز وقتی اشک ميريزم تو خشن و تند ميشوي!
به دنبال دستهاي شيرينت ميگردم
دنبال دستهاي خالي و موچ خودم
هنوز سُر خوردنش از ميان انگشتان تو زير زبانم مزه ميکند
امروز جاي خالي نگاهت را روي صورتم با رنگ قرمز ميپوشانم
پف کردگي چشمانم را با رنگ کبود
سردي و بي جاني لبهای ترک خورده و ساکتم را با رنگ بنفش اما...
اما هنوز هيچ رنگي به هنرمندي دستهاي تو مرا در برابر آينه جوان نميکند
حتي آينه هم ديگر به من دروغ نميگويد
همه ميگويند:
"سالهاست که رفته اي
و من پير شده ام"
